(ساحره)
قفل بر دلم نزن ساحره
طعم تلخ حجله های باکره.
شب طلسم های عشقهای پاپتی
قفل بردلم نزن ساحره.
سیب های باغ تو هنوز نورس است
بوسه چینی از لبان تو گس است
مادیان چشم سرخ دشت ابتذال
ای نهایت زوال
نفرت تمام ــ
حسرت کدام،
بگوکدام شب تو را به کوچه های شب کشاند.
آن کرشمه های نازکانه ات چه شد.
غرق خسته گی!
لبانت ازهزار بوسه بی بهانه پینه بست.
ای تمام دلشکسته گی
پیکرت به زیر دشنه های صد عطش شکست.
شوق وشوق وشوق
تمام هستی تو را به باد داد.
آن غرور بی فروغ
تورا به کوچه های شب کشاند.
«مرگ ومرگ ومرگ
مرگ بی سترگ
مرگ ماده گرگ
زیر تازیانه های صد تگرگ»
زیبا بود و مثل همیشه با حرفی تازه شاد باشی
zibast zibast zibast, mesle letafate behar zibast, afarin